- wyprzeć się
- сов. kogo-czegoотре́чься, отказа́ться от кого-чего
wyprzeć się się swoich słów — отказа́ться от свои́х слов
wyprzeć się się przyjaciela — отре́чься от дру́га
Syn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
wyprzeć się
Смотреть что такое "wyprzeć się" в других словарях:
wyprzeć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wypierać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wypierać się – wyprzeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odsuwać od siebie jakieś zarzuty, utrzymując, że nie jest się sprawcą czegoś, zapewniać, że się nie zrobiło, nie powiedziało czegoś, o co jest się posądzonym; odżegnywać się od… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyprzeć — I dk XI, wyprzećprę, wyprzećprzesz, wyprzećprzyj, wyprzećparł, wyprzećparty, wyprzećparłszy wypierać ndk I, wyprzećam, wyprzećasz, wyprzećają, wyprzećaj, wyprzećał, wyprzećany «prąc, pchając usunąć coś skądś, usunąć siłą kogoś lub coś; wypchnąć»… … Słownik języka polskiego
zarzec się — dk Vc, zarzec sięrzeknę się, zarzec sięrzekniesz się, zarzec sięrzeknij się, zarzec sięrzekł się, zarzec sięrzekłszy się zarzekać się ndk I, zarzec sięam się, zarzec sięasz się, zarzec sięają się, zarzec sięaj się, zarzec sięał się «wyrzec się,… … Słownik języka polskiego
powypierać — I dk I, powypieraćam, powypieraćasz, powypieraćają, powypieraćaj, powypieraćał, powypieraćany «wyprać wiele czegoś, jedno po drugim» Powypierać brudne rzeczy. powypierać się «o wielu plamach lub barwach, deseniach tkaniny: zostać wywabionym po… … Słownik języka polskiego
zaprzeć — dk XI, zaprzećprę, zaprzećprzesz, zaprzećprzyj, zaprzećparł, zaprzećparty, zaprzećparłszy zapierać ndk I, zaprzećam, zaprzećasz, zaprzećają, zaprzećaj, zaprzećał, zaprzećany 1. «zwykle w odniesieniu do oddechu: powstrzymać, wstrzymać, zatamować»… … Słownik języka polskiego
odżegnać — [wym. od żegnać] dk I, odżegnaćam, odżegnaćasz, odżegnaćają, odżegnaćaj, odżegnaćał, odżegnaćany odżegnywać [wym. od żegnywać] ndk VIIIa, odżegnaćnuję, odżegnaćnujesz, odżegnaćnuj, odżegnaćywał, odżegnaćywany, przestarz. «w wierzeniach ludowych:… … Słownik języka polskiego
umyć — dk Xa, umyję, umyjesz, umyj, umył, umyty «usunąć brud, kurz itp. za pomocą wody, zwykle z mydłem lub z innymi środkami pomocniczymi (płynami, pastami)» Umyć dziecko przed snem. Umyć wannę, podłogę. Umyć ręce, twarz w miednicy. Umyć naczynia,… … Słownik języka polskiego
wiara — ż IV, CMs. wierze; lm D. wiar 1. blm «przeświadczenie, przekonanie, pewność, że coś jest prawdą, że coś jest słuszne; ufność, że coś się spełni, wierzenie w coś» Wiara w ideały, w słuszność jakiejś sprawy. Wiara we własne siły. Przywracać komuś… … Słownik języka polskiego
wyrzec — dk Vc, wyrzecrzeknę, wyrzecrzekniesz, wyrzecrzeknij, wyrzecrzekł, wyrzecrzeczony, wyrzecrzekłszy wyrzekać ndk I, wyrzecam, wyrzecasz, wyrzecają, wyrzecaj, wyrzecał, wyrzecany 1. tylko dk «wyrazić coś słowami, mówiąc zakomunikować coś; wymówić,… … Słownik języka polskiego
zanegować — dk IV, zanegowaćguję, zanegowaćgujesz, zanegowaćguj, zanegowaćował, zanegowaćowany «zaprzeczyć czemuś, nie uznać czegoś; wyprzeć się, wyrzec się czegoś» Zanegować jakąś zasadę, wartość czegoś. Zanegować wyniki badań … Słownik języka polskiego
